به گزارش پایگاه خبری «عصر کالا» به نقل از تسنیم، یکی از دغدغه‌های همیشگی انسان رهایی از تعرق و بوی بد ناشی از آن بوده که با بالا رفتن دمای محیط این خواسته شدت بیشتری نیز می‌گیرد.

مهمترین پوشش بدن در این راستا، کفش‌ها هستند که در صورت بسته بودن فضای جلو و پشت کفش، رهایی از تعرق به مشکلی نسبتاً جدی تبدیل می‌شود؛ استفاده از کفپوش مشبک، انواع خوش‌بو‌کننده‌ها، مواد شیمیایی، بوگیرها، فن الکتریکی و... از روشهای پیشین حل این دغدغه بوده که هر کدام مزایا و معایب خاصی دارند.

با استفاده از سیستم تعادل دمای خودکار کفش (هواپا) تقریباً تمام این نقایص از میان رفته و روشی نوین بدون نیاز به انرژی و مواد خارجی ارائه شده است؛ بدون شک موفق‌ترین روش پایین آوردن دما، ایجاد گردش هوا است.

ضعف راهکارهای سنتی برای رفع بوی پا

مروری بر اقدامات انجام شده در گذشته نشان می‌دهد که استفاده از کفپوش مشبک روشی نسبتاً ناموفق بوده که با ایجاد فاصله چند میلیمتری بین کف پا و سطح داخلی کفش مورد استفاده قرار می‌گرفت و ارزانی، تنها مزیت آن بود.

فنهای الکتریکی داخل کفش نیز پر استهلاک بوده و همواره نیازمند شارژ هستند و فقط هوای گرم داخل کفش را جابه‌جا می‌کنند البته در پایین آوردن دما چندان موفق نبوده‌اند و بزرگترین عیب آنها وزن زیاد باتریهاست.

بوگیرها و مواد شیمیایی هم قطعا عوارض خاص خود را دارا هستند.

اما در سیستم ابداعی نوین به گفته محمد حسین شریف‌نیا؛ مخترع «تعدیل کننده مکانیکی دمای درون کفش» انرژی مورد نیازش را از طریق راه رفتن تأمین کرده و هوا را به داخل کفش پمپاژ می‌کند.

وی در این باره به خبرنگار تسنیم گفت: سیستم ابداعی «تعدیل کننده مکانیکی دمای درون کفش» از بالا رفتن بیش از حد دمای داخل کفش و تعرق و ایجاد بوی بد پا جلوگیری می‌کند که مهمترین مزایای آن کم استهلاک بودن، عدم نیاز به شارژ، سبکی وزن، هزینه پایین تولید، عدم نیاز به تکنولوژی بالا برای تولید، کارایی نسبتاً بالا و جذب ضربه وارده به پاشنه است.

عملکرد فنی کفش زداینده بوی بد پا

این فعال فناور گفت: هواپا یک سیستم تعادل دمای خودکار در کفش است که از یک عدد پمپ و شیر حساس به دما و مسیرهای ورود و خروج هوا تشکیل شده که در زمان راه رفتن هوا را به داخل کفش پمپاژ کرده و از بالا رفتن بیش از حد دمای داخل کفش، تعرق و ایجاد بوی بد پا جلوگیری می‌کند.

وی ابراز کرد: عملکرد این سیستم براساس پایین آوردن دما توسط تبخیر آب سطح پوست پا است؛ انرژی لازم برای پمپاژ از فشار پاشنه پا در زمان راه رفتن تأمین می‌شود.

این مبدع با بیان اینکه همچنین مسیرهای ورود هوا بسته به دمای کفی داخل و قسمت بالای کفش است، گفت: در زمان پایین بودن دما از داخل و در زمان بالا بودن دما، هوا از خارج وارد کفش می‌شود.

شریف‌نیا درباره اساس عملکرد این شیوه ابداعی گفت: اساس عملکرد به این صورت است که با هر بار فشار پاشنه روی کفی کفش، پمپی که زیر کفش تعبیه شده هوا در مسیر (F) تزریق کرده و با عبور دادن هوا از روی پوست پا و میان انگشتان موجب خشک شدن رطوبت و خنک شدن پا می‌شود.

وی ادامه داد: با جدا شدن پا از سطح زمین و کم شدن فشار روی پاشنه، هوا از داخل کفش و مسیر (D) وارد شیر کنترل دما (C) و سپس وارد پمپ (G) می‌شود؛ با فشار مجدد سوپاپ (C) بسته شده و با حذف فشار سوپاپ (E) بسته و سپس گردش در مسیر مشخص می‌شود.

این مبدع گفت: در صورت بالا رفتن دما مایع C1 منبسط شده و پیستون C2 به سمت جلو حرکت کرده و میله رابط C3 دریچه C4 را باز کرده و هوا از مسیر A وارد کفش می‌شود؛ عملکرد این قطعه شبیه عملکرد ترموستات داخل سیستم گردش آب خودرو است.

مخترع طرح تعدیل کننده مکانیکی دمای درون کفش با تأکید بر اینکه این سیستم کاملاً مکانیکی است و از عوارضی چون خارش پاشنه و دردهای ناشی از آن جلوگیری می‌کند، خاطر‌نشان کرد: با توجه به خنک شدن داخل کفش از بیماریهایی چون قارچ لای انگشتان پا نیز جلوگیری می‌شود.

وی درباره ﻣﺰﺍﻳﺎی دیگر این طرح ابداعی خود گفت: ﺗﺄﻣﻴﻦ ﺍﻧﺮژی ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻴﺎﺯ ﺑﺮﺍی ﺑﻪﻛﺎﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻥ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺭﺍه ﺭﻓﺘﻦ ﺑﺪﻭﻥ ﻧﻴﺎﺯ ﺑﻪ ﺑﺎتری، جلوﮔﻴﺮی ﺍﺯ ﺑﺎﻻ ﺭﻓﺘﻦ ﺩﻣﺎی ﺩﺍﺧﻞ ﻛﻔﺶ ﻭ ﺍﺫﻳﺖ ﺷﺪﻥ ﭘﺎﻫﺎ، جلوﮔﻴﺮی ﺍﺯ ﻋﺮﻕ ﻛﺮﺩﻥ ﭘﺎﻫﺎ ﻭ ایساد ﺑﻮی ﺑﺪ ﻭ ﺁﺯﺍﺭ ﺩﻫﻨﺪه، ﻛﻢ ﺍﺳﺘﻬﻼﻙ، ﻋﺪﻡ ﻧﻴﺎﺯ ﺑﻪ ﺷﺎﺭژ، وزن سبکی ﻭﺯﻥ، ﻫﺰﻳﻨﻪ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺗﻮﻟﻴﺪ، ﻋﺪﻡ ﻧﻴﺎﺯ ﺑﻪ ﺗﻜﻨﻮﻟﻮژی ﭘﻴﭽﻴﺪه برای ﺗﻮﻟﻴﺪ و ﺟﺬﺏ ﺿﺮﺑﻪ ﻭﺍﺭﺩه ﺑﻪ ﭘﺎﺷﻨﻪ از جمله مزایای این اختراع است.