\r\n
\r\n به گزارش پایگاه خبری عصر کالا، مشکل در اینجاست که درآمد سرسام آور این برندها، نشان دهنده فروش بالای آنها در کشور و از نفس انداختن صنعت داخلی شده.
\r\n نگاهی به اوضاع فروش لوازم خانگی در ایران اعداد نجومی را بیان می کند. برندی مانند سامسونگ که از برندهای معروف لوازم خانگی در کره جنوبی است طی سالهای اخیر توانسته هر سال به سهم خود از اقتصاد ملی ایران، دست اندازی بیشتری کند. به طوری که فروش این برند در سال 90 حدود 1.5 میلیارد دلار (حدود 4500 میلیارد تومان) بود و این میزان طی 4 سال اخیر –حتی با وجود اینکه سامسونگ مشتریان ایرانی اش را پس از تحریمها کنار گذاشت و به آنها خدمات نداد- هر روز بیشتر شده است. فروش بالای نزدیک به 6000 میلیارد تومانی سامسونگ در ایران، رقمی بیش از اختلاس معروف آریا و خاوری و افزونتر از همه پول مورد نیاز برای طرحهای بلندپروازانه انتقال آب دریای خزر به مرکز ایران است.
\r\n این فروش و کندن تکه های بزرگی از تولید ناخالص ملی و بردن سرمایه های کشور به سمت صنعتگران کره ای و شرکای صهیونیست آنها در حالی رقم می خورد که بیش از ۷۰ درصد بازار لوازم خانگی کشور در دست شرکتهای بیگانه است و در این بین، کشور کره جنوبی بالاترین میزان سود را از این بازار خاص و ناب می برد و نه تنها حاضر به ارائه خدمات مناسب پس از فروش به مشتریان ایرانی خود نیست، بلکه به لطایف الحیل قصد القای این نکته را دارد که سامسونگ در ایران تولید می شود.
\r\n رفتار این کارخانه با مشتریان ایرانی خود نوعی استعمارگری نوین است چرا که این کارخانه از یک سو با عدم همراهی و ندادن خدمات پس از فروش در دوران اوج تحریم، مشتریان خود در کشور ما را از داشتن حقوق معمول خود محروم ساخته و از سوی دیگر، برای واردات قطعاتی که در کره، تولید شده اند و سرهم بندی آنها در کشور نیز ترفندها و برنامه ریزی خاصی دارد تا سهم بازار بیشتری را به خود اختصاص دهد.
\r\n در این معامله نابرابر این کمپانی کره ای، تحریمهایی را که توسط آمریکایی ها علیه ایران تدوین می شود، به صورت داوطلبانه پذیرفته بود، به طوریکه در طول تحریمهای ظالمانه علیه ایران، سامسونگ و دیگر اقمار کره ای اش، نهادهای اقتصادی ایران مانند بانک ملت، کشتیرانی جمهوری اسلامی و گروه صنعتی انتخاب را مورد تحریم قرار دادند.
\r\n اطلاعات به دست آمده نشان می دهد که شرکت لوازم خانگی سامسونگ برای فرار از پرداخت مالیات، کالاهای خود را به صورت باز شده و چند تکه ای، در زمان های مختلف و از گمرکات متعدد به ایران وارد کرده و از این طریق توانسته اند بجای تعرفه 74 درصدی از تعرفه 24 درصدی استفاده کنند و کالاهای خود را با استفاده از حربه های مختلف به بازار ایران تزریق کنند. این را نیز باید در نظر داشت این شرکت در ضمن باز کردن قطعات کالاهای خود در کشور مبدا، هزینه 9 درصدی دیگری را به عنوان "حق اوراق سازی" از دلالان خود گرفته و به مشتریان نهایی ایرانی تحمیل می کند.
\r\n اهمیت این موضوع در روزی که تحریمها برداشته شده، وقتی بیشتر به چشم می خورد که این شرکت در ایران تنها کارخانه ای در کیلومتر 18 جاده مخصوص در کمتر از 40 روز ساخته و فقط با ایجاد چند خط مونتاژ محصولات خود را تکمیل و به بازار عرضه می کند.
\r\n برآورد می شود واردات قطعات باز شده محصولات سامسونگ به کشور و سرهم بندی و فروش آن دست کم سالانه 1000 میلیارد تومان به اقتصاد ملی ازطریق فرار قانونی از پرداخت حق گمرکی، بیکار سازی کارگران ایرانی که در صنایع مشابه، مشغول کارند و همچنین افزایش 9 درصد قیمت این محصولات به دلیل باز کردن و اوراق سازی آنها در کشور مبدا ضربه می زند.
\r\n استفاده این برند که در سالهای اخیر با تولید کلیپی توهین آمیز از انفجار کارخانه هسته ای نظنز عناد خود را توانمندی ایران اثبات کرد، از تولیدات داخلی نیز تنها محدود به فوم و کارتن بسته بندی از کارخانه های ایرانی شده است؛ از طرف دیگر فعالیت اصلی این شرکت شریک صهیونیست ها در داخل کشور و ثبت این شرکت در مناطق آزاد است که این خود کمک شایانی به معافیتهای مالیاتی این شرکت می کند.نگاهی به لیست واردات یکی از شرکتهای اقماری این برند به نام "سام پخش" نشان می دهد هزاران کانتینر قطعات وارد شده به ایران، چه ضربه مهلکی به اقتصاد کشور می زند.
\r\n پیگیری ها نشان می دهد دست های پشت پرده و دانه درشتهای حامیان این جریان، عاملین شرکتهای کره ای قاچاقچیان قانون دان هستند که از خلا های قانونی سوء استفاده کرده و برای گذراندن زندگی خود آب به آسیاب دشمن می ریزند.
\r\n جالب این جاست که طبق قوانین کشور کره هیچ برند لوازم خانگی غیر کره ای نمی تواند محصولات خود را به این کشور صادر کند و تنها این شرکت به همراه یکی دیگر از تولید کنندگان، ۹۰ درصد بازار لوازم خانگی این کشور را در دست دارند و سایر برندها مابقی سهم را در اختیار دارند و در خیابان های سئول ـ پایتخت کشور کره ـ نیز به ندرت اثری از کالاهای خارجی مشاهده می شود .